Quercus rubra – Amerikaanse eik

MOOIE TUINEN .BE

tal van schitterende tuinen in binnen -en buitenland zetten ieder jaar hun deuren op voor de bezoekers

meer informatie

Quercus rubra ( Amerikaanse eik , oude naam Quercus borealis var. maxima) , behoort net als alle andere eiken tot de Fagaceae (napjesdragerfamilie) en is afkomstig uit het Oosten van Noord-Amerika, waar hij voornamelijk in gemengde loofbossen terug te vinden is. Werd in Nederland en BelgiÎ vooral de laatste 2 eeuwen in tal van sierbossen aangeplant, doet het ook zeer goed op arme ,droge zandgronden , minder op kleigrond met een te hoge PH.

Eigenschappen – Kenmerken

Hoge boom ( 25-30m) met een rechte stam en brede, afgeplatte (koepelvormige) ronde kroon, diep wortelend. De hoofdtakken zijn vrij zwaar, afstaand, de twijgen olijfbruin, de bladknoppen bruinrood tot donkerrood. De bladeren zijn zeer decoratief, 15-20 cm lang, vier tot vijflobbig, die ingesneden en grof getand, ze staan aan lange steeltjes en zijn donkergroen gekleurd aan de bovenzijde en grijsachtig aan de onderkant. In de herfst kleuren de bladeren roodbruin tot oranje-scharlaken rood. De Amerikaanse eik is eenhuizig ( mannelijke en vrouwelijke bloemen op zelfde boom) en de bloei vindt plaats in mei met geelgroene katjes , later gevolgd door roodbruine eikels met een scherpe punt en een wat afgeplatte voet.

Het hout is grover van structuur dan dit van onze eigen zomereik en iets minder duurzaam, het kernhout is bruinrood gekleurd, hout van Amerikaanse eik vindt vooral zijn toepassing in de meubelindustrie en vloerbekleding.

Standplaats

Quercus rubra houdt van een zonnige tot half beschaduwde standplaats in een droge , voedselarme tot gemiddeld vruchtbare, niet te kalkrijke lichte grond (zand , leem) .

Quercus rubra is niet zeewind bestendig en bij stevige stormen kan takbreuk in de kroon optreden.

Pro en Contra : gevaarlijke exoot ?

Contra : Quercus rubra is niet inheems, door zijn grote brede kroon, zijn snelle groeikracht en zijn moeilijk verterende (zuur) blad geeft hij andere inheemse soorten niet volwaardig de kans om te kiemen , zijn levensduur ( max 200jaar ) is heel wat korter dan deze van de Quercus Robur (zomereik) en ook het hout is niet evenwaardig aan dit van de zomereik. Bovendien kiemen zijn eikels makkelijker dan deze van de zomereik .

Pro : Quercus rubra doet het goed op zure , arme zandgronden (bv. voorheen met dennebossen bevolkd) waar de zomereik minder goed aanslaat , hij heeft bovendien heel wat minder last van de processierups en zijn herfstverkleuring is prachtig.

Vaak wordt het voorgesteld of de Amerikaanse eik geen enkel ecologisch nut heeft , maar de eikels zijn een interessante voedingsbron voor verschillende soorten spechten, wilde kalkoenen, de Vlaamse gaai, bosduiven ,mezen, kwartels, fazanten, kraaien, en korhoenders. Uitlopende jonge twijgen en bladeren worden graag gegeten door herten en muizen en de soort is waardplant voor niet minder dan 51 vlinders en micro-organismen

De roos is ongetwijfeld de koningin der bloemen, er bestaan rozen voor elke toepassing – meer info over rozen

Hortensia’s vragen bijzonder weinig onderhoud en geven maandenlang bloemenpracht, meer info over alle soorten

Cornus (Kornoelje) biedt niet alleen prachtige bloemen en mooie vruchten, maar vaak ook een mooie herfstkleur

Weinig planten beschikken over de bloeikracht van een Hibiscus, in volle zon of halfschaduw produceren ze van eind juli tot eind oktober een massa bloemen

De Acer (esdoorn) is de koning van de herfstverkleuringen, vanaf begin september spreiden ze een fabuleus kleurenpalet ten toon, enkel soms overtroffen door de Liquidambar (amberboom)

Magnolia’s (beverboom, valse tulpenboom) bloeien magistraal op het naakte hout in de vroege lente, daarna volgen spectaculaire vruchten en schitterende herfstkleuren.

Choysia ‘s zijn niet alleen decoratieve groenblijvende planten, ze bloeien ook magistraal met een heerlijk parfum en worden niet voor niets ook ‘Mexican orange blossom’ genoemd.